Konu: Ezgin Kılıç kaleminden

Elimi uzattım, gelmedi. Vazgeçtim zamanla..
Artık elimi açıyorum, her neredeyse mutlu olsun diye bundan sonra…

Bugün doğum günüm değil, herhangi bir bayram da… Başarı dilemen için yarın önemli bir görüşmem de yok…
Beni araman için bir bahanen yok, biliyorum aslında.
Kim bilir belki bir gün en büyük bahaneni tek bir kelimeye sıkıştırırsın.
“özledim…”

Benim seni öldüreceğim yok yüreğimde, kıyamıyorum.
Bir iç savaş çıksa da içimde, kim vurduya gitsen diyorum…

Sen gittikten sonra oluşan boşluk yüreğimin gamzesi oldu.
Ne zaman gülümsesem, çok tatlı acır...

Başını o'nun omzuna dayayıp, 'lütfen beni terk etme' diye yalvaracağına; alnını secdeye koyup, 'kalbime göre ver Allah'ım de...

Ruhum...
Canım çok yanıyor, yoksun.
Canımın cehennemi mi yoksa yokluğun?

Birbirimizin hayatından yalnızca geçtik sanıyordum, geçtik ve bitti her şey.
Oysa nasıl da yanılmışım meğer.
Aklıma geldin, içime oturdun ve boğazımda duruyorsun hâlâ.

Kusura bakma, bazı şeylerin bazen bir anlamı olmaz hayatım.
Mesela ölürken, hayatın..

Bir hemşirenin dudakları arasındaki “hiç acımayacak” cümlesi kadar yalansın şimdi.
Ve “geçti artık korkma” tesellisi kadar da gerçek…

Düş'eş Sancılar

Çok asil bir hoşçakalın kortejinde geldi ayrılık
Gayet net ve kararı kati veda cümleleri
Anlamadığım bir dilin son sözlerine kulak veriyorum
Her biri ustaca hazırlanmış ayrılığın milli marşı gibi
Ondandır bu ayrılığa saygı duruşum
Ve sen eski sevgilim!
Babil’in asma bahçelerinde asarken gözünü kırpmadan kalbimi
Hangi üvey sevgilinin merhametine emanet edeceksin
İllegal yollardan evlat edindiğimiz bu aşkı…

Bir genel evin üzerime yürüyen iltihaplı duvarları gibi sensizlik
Kırık yaylı,rahatsız bir yatak misali gıcırtılı son sözlerin
Şeytan geliyor yine soldan soldan
Solum boş,geç diyorum anlamıyor
Göğüs boşluğumu dolduruyorum söylediğin yalanlarla
Biz ikimiz biz olmaktan çıkıyoruz
Aldattıkça seni,aldatıldığımı düşünüyorum bir yabancıyla
Zihnim dudakların arasında ki “seni seviyorum” kadar ucuz…

Tenin tedirginliğini kapatmak için biraz fondöten
Kırmızı ojeyle kamufle olmuş iki yüzlü tırnaklar
Dudakların çatlağını kapatan macun gibi simli bir ruj
Gıyabında dava açılmış bir aşkın katil zanlısı tutuklular…
Sallandırmalı bunların bi kaçını
Sallandıkça sarsılmalı içimde büyüttüğüm günahlar
Ve
Terk edişinin kalbimde çıkardığı sivri başlı sivilce
Sıksam diyorum
Bir kalbimi sıksam
Bir de beynime
Biraz acı ve biraz daha…

Düş’lerim var artık benim sayısız!
Kısırlaştırılmış duygularımın yaptığı son düş’ük mutluluklar
Düş’tüğüm yerde bıraktığım kan damlaları
Kanayan dizimden çok acıyan avuç içlerim var
Tümör gibi kafatasıma yerleşmiş sen çıkmaz düş’üncelerim
Ve her sarsılışta olasılıksız gelen düş’eş sancılar…
Artık benim
Nur topu gibi bir sensizliğim var…

İçinden çıkamadığım bir yangının içlemiydi gözlerin.
Dayanırım sandım.
Şimdi her zerrem kan revan yara bere ve her biri birinci dereceden derin.
Zamanla alışacağını düşünürken zamanı kendime yonttum.
Ağladı bir martı,
boğuldum…
Bitirilmiş bir aşkı keşkelerle tokatlamanın bir anlamı yok şu saatten sonra
Bir hırsızın
dolunaysız geceye imanı kadar minnettarız artık pahalı yalnızlıklara…